فرازهایی از دعای امام سجاد در وداع با ماه رمضان

کسی که تو را شکر کند جزایش می دهی در حالی که خودت شکر را به او الهام کردی

و کسی که تو را سپاس گوید پاداشش می بخشی در صورتی که سپاس را خودت به او تعلیم دادی.

و با کسی که با تو به مخالفت برخاسته با بردباری روبرو شدی و کسی که بر ستم به خود همت گماشت مهلت دادی، با حلم و بردباریت مهلتشان می دهی تا به سویت بازگردند.

شتاب در عقوبت را وامیگذاری تا به عرصه گاه توبه و بازگشت بنشینند تا آنکه از جانب تو سزاوار هلاکت شده، هلاک نشود و تیره بختشان به نعمت تو بدبخت نگردد.

هلاکت و بدبختی آنان پس از طول مدتی ست که حرام و حلال را برای آنان روشن کردی و عذر بسیاری از این قبیل در برابرشان قرار دادی و پی درپی بر آنان اتمام حجت کردی.

این همه بر پایه کرم و بخششی از عفو توست ای بزرگوار! و سود و بهره ای است از مهربانی تو ای بردبار!